سنی و شیعه متفق و هماهنگ و هم رأی‌اند که پیامبر اکرم فرمودند :«من مات و لم یعرف امام زمانه مات میتة جاهلیة» هر کس بمیرد در حالی که امام زمانش را نشناخته باشد، به مرگ جاهلی مرده است. سنی و شیعه، تأیید می‌کنند که پیامبر (ص) در حق صدیقه کبری، حضرت زهرا (س) فرموده است:«فاطمه بضعة منی، فمن اغضبها اغضبنی» .فاطمه پاره تن من است، هر کس که او را غضبناک نماید مرا غضبانک کرده است.خشم و غضب و نارضایتی فاطمه زهرا(س) نسبت به خلفای اول و دوم امری است که احادیث و روایات شیعه و سنی بدان شهادت و گواهی می دهند: فغضبت فاطمة بنت رسول الله فهجرت ابابکر، فلم تزل مهاجرته حتی توفیت .فاطمه دختر رسول خدا (ص) به ابابکر غضب نمود و تا زمان وفاتش از او رویگردان بود.«فهجرته فاطمه فلم تکلمه حتی ماتت»فاطمه از ابوبکر رویگردان شد و تا دم مرگ با او سخن نگفت
برای مشاهده تفصیل واقعه ای که منجر به خشم و نارضایتی حضرت زهرا(س) از خلفای اول و دوم گشت، به کتاب «الامامة و السیاسیة» تألیف ابن قتیبه دینوری متوفای ۲۷۶ هجری قمری که از علمای برجسته اهل سنت است مراجعه نمایید، (جلد اول، ص ۱۴ ـ ۱۳
حال پرسشی که به ذهن هر خردمند و اندیشه ورزی خواهد رسید این است که چگونه ممکن است ابوبکر، جانشین پیامبر اکرم (ص) (امام زمان خودش) باشد و آنگاه فاطمه زهرا(س) برگزیده زنان جهانیان نسبت به او غضبناک و ناراضی بوده باشد، فاطمه‌ای که غضبش، غضب رسول خداست و غضب رسول خدا هم، غضب خدای متعال است. آیا می شود فردی که غضب خدا و رسولش، شامل حال اوست، امام زمان خود و جانشین رسول اکرم (ص) باشد؟!
بنابراین پس از رحلت پیامبر (ص)، امام زمان (خلیفه رسـول خـدا) کسـی است که نه تنها غضب و خشم فاطمه(س) شامل حال او نشده است، بلکه فاطمه(س) در راه دفاع از حق او، به جانـبازی و از خـود گذشتگی دست زده است، یعنی
امیرالمؤمنین
حضرت علی بن ابیطالب علیه السلام
